Gisteren zijn we vanuit Kingman verder gereden naar de Grand Canyon. Tussen Kingman en Seligman hebben we weer gekozen voor de route 66 i.p.v. De snellere interstate I40 North. In tegenstelling tot de route van gisteren, is het landschap vandaag groener en iets "vlakker". We hebben een tussenstopje gemaakt in Hacberry aan een oud benzinestation uit de gloriejaren van de "Mother Road". Oude pompen en een rode Chevy voor de deur. Binnen pure 60's nostalgie. In Seligman hebben we dan opnieuw de I 40 North genomen richting Grand Canyon. Ongeveer 40 mijl voor de afslag naar de Canyon maakten we kennis met de Highway Patrol. "you didn't know ? Here is the deal ! I will give you à warning !" drie op een rij. Je moet het maar weten dat je een rijvak moet opschuiven als ze op de pechstrook staan om een ander te beboeten. Goed, hij kon de pret niet bederven. Rond 13 uur waren we in de Grand Canyon. Terwijl we aan het eten waren, begon het net zoals de dag voordien te regenen, maar blijkbaar duren die dingen hier niet lang. Tijdens onze eerste wandeling begon de zon alweer aardig te bakken. Nadat we ingecheckt waren in onze blokhut , zijn we nog wat gaan genieten van de zonsondergang in de Canyon. We kunnen erover schrijven, jullie foto's tonen, maar de indrukken en het gevoel kunnen we je jammer genoeg niet geven. Je wordt er stil van en moet het met je eigen ogen zien. Ondanks de Highway Patrol kon onze dag niet meer stuk.